Het leven is over de goede dingen. Hoewel vaak we besteden onze tijd haasten van A naar B, van B naar C, terug naar A, dan naar E - skipping D - en zo verder. Hele dag lang. Dagen op een rij. Weken in een jaar. Weinig mensen durven nemen een pauze, me opgenomen. Einden worden geacht te zijn weekend luxe. Tenzij in het geval bent u het runnen van uw eigen bedrijf. In dat geval zijn pauzes als echte democratie - iets moois maar ontoegankelijk.
Op een dag realiseerde ik me dat het zou geweldig om te stoppen met het verloop van tijd tot tijd. Slechts een moment van zen in volledige chaos. Een spinnen katje in de Apocalyps. Had' is dat moment. Of Bbis. Druk op de knop 'pauze'. Geen schande. Een moment van te laten voorbij allemaal. Bevriezing van de klok. Verankering van de zon met een gefluister.
Ik wilde het materialiseren van dat moment - we zijn mensen, nadat alle en vóór alle ik een maker ben. Ik dacht bijna onmiddellijk over snijplanken. Voor mij, snijplanken zijn synoniem voor tijdig - tenzij u ze gebruiken om uw vingers knippen of smash muggen. Snijplanken trigger kwaliteitstijd. Sommige gesneden kaas, een goede bier - u weet dat gevoel.
Dit denkproces ging parallel aan een ander, die twee jaar geleden begonnen.
ik nodig een nieuwe portemonnee. Niets bijzonders, ware het niet dat er was slechts één fikse probleem: me niet lukt om te beslissen welke of wat. Wat ik net nodig had niet lijkt te bestaan - en is het echter moeilijk te vinden iets meer dom dan een portemonnee. Weet je, ik ben een vent kaart & notitie. Geen foto's, munten, instant soep, mes, messen, enz. Enkel kaarten & grote euro. Dus ik naar een soort container net groot genoeg om hen te slaan zocht. Niet groter, niet kleiner - ik heb zelfs aarzelde om dril een gat in het hele pakket en schroef het gewoon allemaal samen. En ik wilde het ontzagwekkend zijn. Toon mij uw portemonnee en ik zal je vertellen wie je bent. Mijn portemonnee moest echt echt geweldig. En intelligent ontworpen. En bescheiden. Zeer bescheiden.
Heb ik besloten om te trouwen van beide verhalen. Één plus één is drie. En niets meer uitdagend dan het maken van een crossover.
Ik kan niet dragen een grote snijplank met mij hele tijd, maar ik draag kan een kleine stap. Zakje spanwijdte.
'Waarom niet gewoon make een snijplank houten portemonnee?!' Ik dacht dat.
Huwelijken zijn compromissen. Ook dit één. Het moest een container kunnen bevatten mijn spullen stevig, en ik wilde dat het inhoudelijk met slechts één vinger-clip zou vrijkomen. Net als een Zwitsers zakmes. Grip 'n dia. En het moest worden snijplank zoals. En het moest iets zijn die iedereen kon maken. Dit is immers instructables. Niet iedereen wordt verondersteld om een duizenden euro's waard CNC router, laser cutter of 3D-printer. Basishulpprogramma's, basic levert. Macht aan de ambachtslieden.
Dat maakte de hele hijs zootje van parameters in een eaquation en dus ben ik begonnen met tekenen. Het resultaat werd enerzijds en alleen portefeuille die u uit je zak met een glimlach nemen zou.
Hebben een pauze. Neem uw portemonnee.
