Stap 3: onderzoek
Studies hebben aangetoond de praktische en nuttige toepassingen van microbiële brandstofcellen (MFC's). Vrijwel alle organisch materiaal zoals menselijk, dierlijk en industrieel afvalwater, samen met suikers, zetmeel en cellulose, kan worden gebruikt om brandstof een MFC voor het genereren van elektriciteit. MFC's ook mogelijkheden voor de behandeling van afvalwater moeten en kunnen worden toegepast in waterzuiveringsinstallaties. Met dit in gedachten, hebben we gekeken naar de mogelijkheden van de daadwerkelijk bouw van een MFC met gemakkelijk toegankelijke, goedkoop en gemeenschappelijke materialen. De onderdelen van een typisch MFC te hebben onderzocht, kunnen de materialen om te bouwen van een effectieve MFC kost honderden dollars. Met behulp van goedkope, gemeenschappelijke materialen kunnen de kosten van de materialen kan aanzienlijk worden verminderd.
Hoe het werkt: Er zijn twee kamers: de anode en de kathode. De anode bevat de bacteriën (lactobacillus) en organisch materiaal, terwijl de kathode een fosfaatbuffer (ph 7.7 bevat). De bacteriële in de anode zal moeten ondergaan anaërobe ademhaling waarvoor een leegte van zuurstof in die kamer terwijl de kathode dient te beschikken over een aanwezigheid van zuurstof. Als de elektronen in de anode worden geoxideerd, worden de elektronen vervolgens doorgevoerd een draad verbonden met een carbon staaf van de anode naar de kathode, vermindering van het water in de kathode. Waterstof-ionen die worden geproduceerd in de reacties in de anode ook verplaatst van de anode naar de kathode door middel van een semi-permeabel membraan voor protonen (H + ionen). Dit maakt een elektrochemische-chemische verloop welke essentiële voor de stroom zorgt vloeien door de draad.
