Stap 9: Eerste testen van optische binnenband
Ik collimated met mijn laser (Zie de collimatie instructies hier), en het was tijd voor eerste-licht. De hemel was duidelijk. Ik gestopt mijn 30mm Rini in de focuser voor 28 X met een veld van ongeveer twee graad. En, hurrah, sterren kwam naar voren, terwijl bijstands de buis. Met de hulp van een andere vriend (hij zag ons over het hek weg te werken, en daalde in tot kibbitz), en het toepassingsgebied leunend op de eerder genoemde T-shirt op de kofferbak van mijn auto in de oprit, zagen we een mooie maar kleine scherp beeld van Saturnus. Wij vervolgens gekeken naar Mizar en Alcor en Mizar splitsen. Niet kijken naar een deep sky objecten. Op een gegeven moment leek het alsof ik een absorptienevel zag, maar het was gewoon bladeren op een boom.De piek van de diffractie van de ondersteuning van één vane didn't bother me en meer belangrijker is niet de moeite mijn vriend--het is zijn werkingssfeer, na alles.
Dus, de buis is gedaan is gedaan. Het is nu tijd voor de mount. We maken een brede zeshoekige triplex-ring, ongeveer 7" breed, rond het midden van de buis (het centrum van de zwaartekracht met mijn 13mm Hyperion plus een Barlow is in het midden; het zal zelfs verder voorzijde, zodra mijn vriend een Telrad hecht), de hoogte lagers hechten aan dat, en maak een standaard Dobsonian doos.
