Stap 13: Nieuwe vereiste ontwikkeltools en software voor Ver C
Het vinden van een C-compiler voor de Atmel chip was geen probleem. Ik had al een zeer fatsoenlijke een van Imagecraft (vanaf 10 jaar geleden). Het draait onder Win XP en maakt gebruik van een hardware-dongle op een parallelle poort (mijn keuze) een vergunning. De compiler passeert de output *. HEX vijl onto Atmels hulpmiddel, Studio + (ook 10 jaar oud). Het communiceert met een Atmel interface gizmo (de AVR-ISP) die in de laptops seriële poort COM1 en in een 10-pins programmeur-poort op het bord pluggen. Deze port is op het schema als J2. Je moet heel voorzichtig zijn om de MISO & MOSI verbindingen de juiste manier rond maar wanneer haar alles correct aangesloten het kan werken zoals te tovermiddel. Alleen de mijne niet.
Was het de AVR-ISP of de poort COM1 op de laptop in mijn lab? Inclusief verschillende dingen aan te sluiten op de poort COM1, sonderen de AVR-ISP en verschillende kabels controleren/wederopbouw na het proberen van veel dingen op de laptop. Niets hielp. Atmel heeft een nieuwere versie van de AVR-ISP (AVR-ISP Mk II voor $45 van Digi-Key) en van Atmels website zijn gratis Studio + tools met USB-ondersteuning, dus ik heb die na ongeveer een week. Die installeren ging zonder een hapering (verbaasde me!) en downloads doorgingen. USB is zo veel meer betrouwbaar dan RS-232 als om het even wie die heeft overleefd de jaren 1980 kan getuigen.
Aangezien deze chip zoveel meer in de weg van middelen heeft (veel interrupts voor randapparatuur, drie timers met prescalers, Vermenigvuldig instructies (Ja, meervoud) en meer ruimte in de stack in tegenstelling tot de gierige twee niveaus van subroutine vraag toegestaan in de PICs) kan de code worden georganiseerd op een eenvoudiger wijze met een mainline, display interrupt service routine en andere functies zodat al deze dingen transparant aan acties van de anderen gewerkt. Ik hoefde niet te mengen de berekeningen met het display multiplexing, enz.
De PCB tenslotte vaste omhoog en sw hulpmiddelen eigenlijk werken ploegde ik vooruit op code. Het gebruikt ongeveer 28% van de beschikbare ruimte, met inbegrip van wat drijvende routines de compiler moest omvatten. Omdat de waarden van de ingebouwde L en C werden geprogrammeerd in de code in Brugmann en pf, resp, zou de berekende waarde in dezelfde eenheden worden opgegeven. Het was gewoon een kwestie als de weergavewaarde links of rechts te verschuiven en verlichting van het juiste decimaalteken, zodat het scherm terecht. Dus de vertoning auto-bereiken en met toonaangevende nul onderdrukking zo goed. Het enige wat ik weggelaten was een aantal LEDs om me te vertellen of de lezing is in nf of pf (of mH of Brugmann), maar ik dacht dat als ik niet kon raden dat door mijzelf ik niet mag hebben gebouwd de eenheid helemaal.
BTW: op rond deze tijd de HDD ter mijn laptop besloten te geven de geest en ik moest een andere XP laptop kopen, maar dat is een ander verhaal. (Gelukkig had ik een back-up van de s/w tot nu toe.)
