Stap 1: theorie
In de natuurkunde, geluid is het resultaat van de mechanische trillingen van een materiaal en gekarakteriseerd als de mechanische golven die mechanische energie dragen. Voor de overdracht van deze golven, is het noodzakelijk het bestaan van sommige materiaal tussen de zender en de ontvanger. Dit materiaal kunnen elk type, zoals vaste stof, vloeistof of gas. Wanneer een soort verstoring vanwege een stimulans gebeurt, oefenen de bewegende moleculen van het materiaal troepen op hun buurman degenen, waardoor ze hun evenwicht positie verlaten. Door deze manier, deze verstoring reist door het materiaal en dit verschijnsel heet verspreiding van geluidsgolven.
In de lucht onder normale omstandigheden is de snelheid van geluid ongeveer 331.5 meter per seconde of 1087 feet per seconde. Deze snelheid is evenredig met de temperatuur en druk van de lucht en is volledig onafhankelijk van de frequentie en omvang van het geluid. Als de golven van het water hebben de correcte golven dezelfde fysieke kenmerken zoals golflengte, frequentie en het vermogen van reflectie.
Dit apparaat stuurt een ultrasone pulse (dat wil zeggen een kleine uitbarsting van geluid in een frequentie die ligt boven de bovengrens van het menselijk oor kan werken) en maatregelen de tijd sinds het begin van geluid burst en de tijd tot deze uitbarsting terug door een reflectie op een harde ondergrond komt. Het kennen van de standaard snelheid van het geluid in de lucht, kunnen we de afstand tussen de voorkant van het apparaat en het obstakel dat we naar verwijzen berekenen.
