De vier tonen in Chinese

de vier tinten in het Chinees
Mensen die nooit een toontaal sprak had een harde tijd om te begrijpen wat de Toon. In feite, Engels houdt tonen, maar het is subtieler dan Chinees. Er is in het Engels, accent, dat zet benadrukken op bepaalde deel van een woord. Tone is een of andere manier gelijkaardig aan accent, maar meer nadruk op hoe de klinker wordt uitgesproken. In het Chinees zijn er vier verschillende tonen, de platte Toon is het makkelijkst te begrijpen, in principe als in zingen, u de Toon ongewijzigd houden. Hogere toonhoogte, zoals in het einde van een zin van de Engelse vraag zoals in het einde van "Spreek je Engels?" is de tweede Toon veranderen. De derde Toon die veranderende Toon heet is een beetje moeilijk te begrijpen, ik zal het uitleggen op thelast. De vierde Toon is dalende toon, het gebeurt in het Engels wanneer je een accent op de klinker. Als wanneer u wilt iets benadrukken. Nu terug naar de derde Toon, een heleboel mensen denk dat er geen overeenkomstige Toon in het Engels voor de derde Toon, eigenlijk denk ik dat het bestaat. Als u accent op één lettergreep plaatst, verandert het eigenlijk de kiestoon voor dat accent. Bijvoorbeeld, als je zegt een meisje naam Nicole, dat accent valt op de tweede lettergreep, "cole", terwijl u de "cole" accent en effect gebruikt Chinees uiteengezet Toon op het, u eigenlijk deed iets meer in het Engels, je de klinker voordat het gewijzigd in de derde Toon. Het geluid "Ni" in "Ni'cole" is de derde Toon.