Ik heb jarenlang (ok, misschien een decennium) deze relatie uitschakelen met leren code. Ik heb dabbled in dit en dat het oppakken van sommige JavaScript hier, daar, HTML-knipsels van VBA en praktische kennis van alle manor van industriële logica controles. Dit is leuk geweest maar nog niet volledig mijn codering jeuk, namelijk om te leren worden bedreven in C++ en C# heeft gekrast.
Deel van mijn strijd die ik noem in mijn Arduino schild programmeren ' staat is dat mijn kern ik een monteur, een hardware vent ben. Als ik niet kan een nuttig en/of praktische uitlaatklep voor dit vinden 'virtueel' neemt kennis het gewoon niet. Ik kan zeker warboel door alle de tutorials en ontvang mijn computer scherm te drukken 'Hello World' maar het is gewoon niet leuk of dat wil zeggen zijn niet praktisch bruikbare kennis dat ik zorg te behouden.
Gelukkig bij het horen van mijn dilemma stelde iemand me voor aan Python als een 'instap' codering drug. Wordt laag op syntaxis en met een schat aan info beschikbaar kon ik voel productief op instap en zie onmiddellijke mogelijkheden. Ik was verslaafd en binnen een week ik was verhuisd van 'Hallo wereld' naar in de worpen van de ontwikkeling van mijn eigen interface van de bevellijn en nu proberen te hoofdbestand maken en manipuleren.
Toepassingsgebied:
In dit instructable zal ik delen wat ik geleerd over Python3 terwijl het ontwikkelen van mijn eerste project van de Python. Dit project begon als een soort computer furby / tamagotchi pet. Maar dit snel uitgegroeid tot een opdrachtregelinterface die ik code vernoemd BAYMAX (het karakter in de film Bighero6.) So...
LAAT BOUWEN BAYMAX!!
