Stap 1: theorie
Meeste consumentenelektronica regelen de AC mains aan DC. Sommige hebben een grote, zwarte, hurky muur wrat die is lelijk en bijna onmogelijk om meer dan één in een power strip zonder toegang tot twee of drie "slots" elke steek. Anderen hebben de conversie circuits gebouwd binnen. Een groot deel van het gewicht van het apparaat is eigenlijk de transformator zelf, die meestal uit verschillende stalen platen geklemd en vervolgens epoxied samen bestaat, en twee of meer windingen van gecoat koperdraad. Elke winding kunnen om het even welk waar blijkt uit een gewoon enkele tot enkele duizenden. Het aantal windingen bepaalt hoe veel verandering in spanning krijgt u uit. Wanneer een stroom wordt ingevoerd via een liquidatie (of coil), creëert het een magnetisch veld, met palen langs de kronkelende as vorming. Als een andere spoel wordt geplaatst in de buurt, langs dezelfde as, zal het magnetisch veld opwekken van een stroom, en dus een spanning, in de tweede spoel. Het toevoegen van een magnetisch permeabele kern tussen de twee sterk verbetert het effect, vermindering van verlies. Aangezien de twee windingen dat beide gemaakt met behulp van geïsoleerde draad zijn, u kunt laten teruglopen rond anderzijds, met zowel de kern gewikkeld. Dit is zeer efficiënt en ruimtebesparing, temeer daar kunt u verschillende afzonderlijke windingen om te krijgen wat je wilt uit spanningen. Computer voedingen om dit te doen. Het enige ding is dat de output is altijd AC, omdat voor de magnetische koppeling om te werken, het magnetisch veld moet wijzigen en polariteit. De enige manier om dat te doen is met behulp van de AC huidige, die tussen positieve en negatieve spanningen bij 50-60Hz schakelt. Om elektronische schakelingen te werken, moeten we deze stapte-down AC spanning omzetten in een vlakke, stabiele gelijkspanning.
Dat is waar de brug gelijkrichter komt in, en in dit geval een full-wave gelijkrichter. We kunnen er uit individuele discrete diodes of gebruik dat speciaal gebouwd is. Het gaat erom dat we de negatieve AC pulsen naar positieve impulsen, en de reeds positieve pulsen daar verlaat. Er is enig verlies van spanning als gevolg van de eisen van de spanning van de diodes, maar het is minimaal en als u van plan bent voor het, het heeft geen invloed op het resultaat helemaal. Het eindresultaat is een gepulseerde DC spanning, gaande van 0 tot maximale spanning bij 120Hz. We gebruiken een condensator over de '+' en '-' terminals om de rimpels gladstrijken. Als de spanning van 0 stijgt tot max, de kosten van de condensator. Wanneer de spanning begint te dalen, lozingen de condensator door middel van het circuit, maar in een veel trager tempo, in feite houden de spanning omhoog terwijl het aanbod tot 0 daalt en vervolgens opnieuw stijgt. Zodra de spanning stijgt tot waar de spanning van de condensator is, laadt de condensator en Spanningspulsen terug naar max opnieuw. Grotere condensatoren zal toestaan de spanning hoger blijven langer, zodat u minder kabbelend krijgen. Zolang de rimpel niet beneden een bepaalde waarde, bijvoorbeeld krijgen + 12VDC, we die gebruiken kunnen voor het aandrijven van een spanningsregelaar, die gewoon de wankele ingangsspanning aan een specifieke uitgangsspanning stabiliseert. Full-wave gelijkrichters hier beter dan half-Golf, omdat er minder tijd tussen de boven- en onderlimieten pulsen, resulterend in een meer stabiele output.
Schema's staan voor full-wave rectificatie met behulp van een transformator center-getikt en half-Golf rectificatie als u geïnteresseerd bent. Voor de rest van dit Instructable, zal mij zitten using een variatie van de full-wave schematisch weergegeven in afbeelding 1.
Zie voor meer grondige en betere uitleg, de gelijkrichter, diode brug, transformatoren spanningsregelaar artikelen op Wikipedia.
