El yunque
Hace un tiempo que estaba queriendo conseguir VN yunque un poco mejor que el pequeño trozo de riel que estuve usando hasta ahora.
Hice algunas averiguaciones, y un dicerGr me vendió nl U$ S 36 un trozo de riel de unos 70 cm de largo, mucho más grueso y pesado del que yo si. Estaba nl muy mal estado de conservación, posiblemente semienterrado o bajo el agua durante años, porque me vi obligado een sacarle con cortafierro el óxido que lo recubría, que saltó nl escamas de mediano tamaño.
Luego lo llevé een VN groter metalúrgico para que lo cortaran según mi diseño previamente marcado con la amoladora. Niet lo pude cortar yo mismo porque el riel Ferroviário es de acero bastante duro, y mi amoladora neen puede hacer un trabajo tan pesado. Ellos lo cortaron een soplete oxiacetilénico, que es muchísimo más potente, y me cobraron U$ S 24.
Una vez cortado, lo sometí een una intensa sesión de amoladora de mano (Oenas tres horas), para eliminar las rebabas dejadas por el soplete, para alisar la superficie superieure y también para eliminar un poco más de óxido.
Finalmente le di tres manos de líquido fosfatizante, que convirtió el óxido marrón nl un fosfato negro mucho más estable.
El soporte: ¿tronco o mesa?
Mi primera idee fue usar lo tradicional: un trozo de tronco de árbol. Pero luego de unos días de iniciada la búsqueda de uno apropiado, mij di cuenta de que las restricciones eran demasiado Grandes Pascual: iedereen fuera el soporte elegido para el yunque, este Außerdem ser:
- suficientemente fuerte como para neen desbaratarse con el uso o la intemperie.
- suficientemente ancho nl la baseren como para neen tumbarse accidentalmente.
- suficientemente liviano como para poder moverlo zonde ayuda.
Estos tres puntos zoon difíciles de encontrar juntos nl un trozo de tronco, especialmente los dos últimos. VN-tronco Außerdem tener ambos extremos cortados perpendiculares al eje, para que su centro de gravedad permanezca centrado. Además, salvo que nl VN extremo tenga Raices o ramas, es muy difícil que cumpla el punto 2. Y nl ese caso, el punto 3 se dificulta más todavía.
Nl Gonzalez, decidí que una mesa hecha con madera semidura, y con la forma apropiada, tijdperk lejos preferible een VN-tronco.
La mesa
La última vez que estuvieron los albañiles nl casa haciendo un trabajo, dejaron algunas maderas que yo conservé à la intemperie. Las revisé y están todavía nl buen estado, por lo que decidí aprovecharlas. Había algunos metro's de listones, otros de tablas.
Para hacer la armazón tendría que utilizar bulones nl los lugares críticos, dado que la cola difícilmente resistiría la intemperie, y los clavos o tornillos para madera se podrÃan aflojar con las vibraciones y el esfuerzo del uso. Tuve que comprar los bulones, een razón de unos 0,25 U$ S c/u, con tuerca y arandela.
Corté un trozo de tabla de auteursrecht ligeramente mayores que la base del yunque. Dado que su grosor neen me satisfizo, apilé dos iguales. Las uní con dos travesaños, zwaartelijn cuatro bulones bien apretados.
Las patas
Luego corté cuatro trozos de listón, destinados een ser las patas, y otros travesaños para unirlos con bulones, dos een VVV.
Las patas van nl disposición piramidal, para commandoregel una basis grande. Los extremos superiores van apoyados bajo la mesita, sostenidos nl posición por dos bisagras de mediana resistencia. Estas bisagras geen recibirán problem la fuerza del peso ni de los golpes solamente mantendrán las patas nl su lugar, y permitirán que eventualmente el conjunto pueda ser desplegado nl forma plana, para poder trasladarlo con facilidad sobre el portaequipaje del auto.
Para evitar que las patas se muevan una con respect een otra, las uní dos een VVV con trozos trapezoidales de madera, cada uno asegurado con cuatro bulones. Una vez armado el conjunto corté dos trozos de caño de hierro delgado, les aplasté los extremos, les hice agujeros y los atornillé sujetando el punto medio de cada par de patas con el tronco del par opuesto. El desplegado para trasladar la mesa se hará retirando los cuatro tornillos para madera que sujetan los dos trozos de caño.
Juntando todo
Llegó el gran momento de Lorentz (rivier) el yunque een su-base. Dado que perforar el acero del riel es una tarea demasiado difícil para mí, corté dos trozos de varilla plana de hierro de 1/2 x 1/8, perforé ambos extremos y los doblé convenientemente según la necesidad: una punta va atornillada lateralmente een la mesa, y la otra desde arriba. Nl este extremo hice un doblez que cumple la función de puntal, evitando que la varilla se doble por la presión del tornillo, y pueda apretar la base del yunque como debe hacer.
Finalmente, una vez verificada la solidez y estabilidad del conjunto, adapté los extremos de las patas para que asit más completamente sobre el piso, dado que siendo piramidal su disposición, pisaban con los vértices de los extremos.
Het aambeeld Een tijdje geleden probeerde ik om een aambeeld een beetje beter dan het kleine stukje spoor die ik tot nu toe heb gebruikt. Ik maakte sommige onderzoeken en een bekende verkocht me een stuk spoor ongeveer 70 cm lang in 36 $USD, veel dikker en zwaarder dan ik had. Het was in zeer slechte conditie, eventueel gedeeltelijk begraven of onder water jarenlang, want ik krijgen moest met beitel de bovenliggende oxide, die sprong in middelgrote vlokken. Ik droeg het vervolgens naar een metalen winkel om te snijden in mijn ontwerp, eerder is gemarkeerd met de molen. Ik kan niet knippen door mijzelf omdat het spoor staal erg moeilijk is, en mijn slijper niet een baan zo zwaar. Ze knippen met behulp van acetyleen fakkel, die veel meer krachtig, voor $ 24 USD is. Zodra gesneden, onderging het een intensieve sessie van hand grinder, (drie uur), eventuele bramen achtergelaten door de fakkel, om het bovenste oppervlak glad te maken en ook om een beetje meer roest verwijderen. Ten slotte gaf ik drie jassen van phosphatizant vloeistof die de bruine roest in een zwarte fosfaat veel stabieler draaide. De steun: een boomstam of een tabel? Mijn eerste idee was om de traditionele gebruiken: een stuk van de boomstam. Maar na een paar dagen in het zoeken naar een passende, besefte ik dat de beperkingen te groot waren: ongeacht de middellange gekozen voor het aambeeld, het moet:
- sterk genoeg om te vallen niet uit elkaar met het gebruik of het weer.
- breed aan de basis genoeg om niet per ongeluk wildgroei.
- licht genoeg om het te verplaatsen zonder hulp.
Deze drie punten zijn moeilijk om samen te komen op een stuk stam, vooral de laatste twee. Een logboek moeten beide uiteinden loodrecht op de as, gesneden zodat het zwaartepunt wordt gecentreerd. Bovendien, behalve dat ene uiteinde wortels of takken heeft, is het erg moeilijk om te voldoen aan punt 2. En in dat geval punt 3 nog steeds moeilijker is. Kortom, besloot ik dat een tabel, gemaakt van semi-harde hout, en met de juiste vorm, veel beter aan een logboek was. De tabel De laatste keer dat de vrijmetselaars deden werk thuis, verlaten sommige bos dat ik hield buitenshuis. Ze gecontroleerd en zijn nog in goede staat, dus heb ik besloten om hen te nemen. Er waren een paar meter van de schoenplaatjes en andere houtsoorten. Zodat het frame zou ik moeten gebruiken bouten op de hotspots, aangezien lijm nauwelijks weerstaan het weer, en nagels of houtschroeven kunnen los met trillingen en inspanning van gebruik. Ik had tot de aankoop van de bouten met een snelheid van over 0,25 USD$ c / u, met moer en ring. Ik knip een stukje van het bord met afmetingen iets groter dan de basis van het aambeeld. Aangezien de dikte voldeed niet aan me, zijn gestapeld twee gelijk. Tot ze twee dwarsbalken door vier strakke bouten. De benen Vervolgens snijd ik vier stukken van Klang bedoeld als benen, en andere kleine stukjes te sluiten zoals dwarsbalken met bouten, twee door twee. De benen zijn gerangschikt in piramidale vorm om een grote baseren. De bovenste uiteinden worden onder de tafel, op zijn plaats gehouden door twee ijzeren scharnieren voor middelzware ondersteund. Deze scharnieren doen niet rechtstreeks ontvangen van de kracht van gewicht of schok, maar houd de benen in plaats, en uiteindelijk laat dat het geheel kan worden geïmplementeerd in een platte vorm om deze te verplaatsen gemakkelijk over het dak kofferbak van de auto.
Om te voorkomen dat de benen bewegen ten opzichte van elkaar, zich bij hen twee aan twee met trapeziumvormige stukken hout, elk met vier bouten beveiligd. Zodra de set geassembleerd, ik knip twee stukken van dunne ijzeren pijp, verbrijzeld de uiteinden, maakte gaten en hen te houden van het middelpunt van elk paar benen met de kofferbak van de tegenovergestelde paar geschroefd. De uitzending naar de tabel verplaatsen zal worden gedaan met het verwijderen van deze twee stukken van de pijp.
Alle samenstellen van het
Het grote moment aangekomen: aan toe te voegen het aambeeld de base. Aangezien de stalen rail boren te moeilijk voor mij is, ik knip twee stukken van platte ijzeren staaf 1/2 x 1/8, beide uiteinden geboord en voldoende gebogen zo nodig: één uiteinde lateraal is geschroefd om de tabel en de andere van boven. Aan dit einde maakte ik een vouw die fungeert als een strut, houden de stang om te buigen onder druk van de schroef en de uitvalsbasis om het aambeeld te scherpen als het moet doen.
Tot slot hebben gecontroleerd de soliditeit en stabiliteit van het geheel, aangepast ik de uiteinden van de poten te vestigen meer volledig op de vloer, omdat piramidale de algemene vorm, ze stapte op de hoekpunten van de randen.
