Tussen zulks men en het oude beest vanaf de gescreend in veranda weet ik echt niet meer van een raadsel, welke rechtbank is. Tegen de tijd dat ik langs kwam te refinish hen noch dressoir in decennia gebruikt. Met het overlijden van mijn oma we opengesteld van het oude spel huis (onze toekomstige eend coop) en waren blij om te zien dat het vol was zowel ontzet. We begonnen te trekken dingen uit en ontdekte mijn moeder twee oude dressoirs (Bekijk in onze tutorial voor het omzetten van een dressoir in een ijdelheid) en dit oude ding met geen idee waar het vandaan kwam. Het is mooi en het was altijd mooi zelfs voordat ik begon te werken op het. Ik had een flauw vermoeden dat het was waarschijnlijk de meest unieke en ook het oudste stuk van alles wat ik had. Een vriend van mij (die had een beetje meubilair ervaring) bevestigd mijn gedachten toen hij zei dat hij dacht dat dit stuk waard het meeste uit alles was. Natuurlijk, de moeite waard echt betekent niets voor mij (ik zal nooit verkopen) echter, wetende dat het speciale buiten mijn eigen gevoelens jegens het is vrij koel.
