Stap 5: Schaken notatie.
Uit wikipedia:
Algebraïsche notatie.
Algebraïsche notatie (of AN) is een methode voor het opnemen en beschrijven van de bewegingen in een schaakspel. Het is nu standaard onder alle Schaken organisaties en de meeste boeken, tijdschriften en kranten. In Engels sprekende landen vervangen AN de parallelle methode van beschrijvende Schaken notatie, die werd gemeenschappelijk in de 19e eeuw en bleef met sporadisch gebruik zoals onlangs in de jaren 1980 of van de jaren 1990. Europese landen, met uitzondering van Engeland, algebraïsche notatie voor de periode waarin beschrijvende notatie gemeenschappelijk gebruikt.
Algebraïsche notatie is gebaseerd op een systeem ontwikkeld door Philipp Stamma. Het bestaat in verschillende vormen en talen, zoals hieronder beschreven. Stamma het systeem gebruikt de moderne namen van de kwadraten, maar hij gebruikt "p" voor alle pion verplaatst en wordt het oorspronkelijke bestand (een tot en met h) van het stuk in plaats van de eerste letter van de naam van het stuk.
Beschrijvende notatie: (traditionele notatie)
Beschrijvende notatie is een notatie voor het opnemen van schaakspelen en op een gegeven moment was de meest populaire notatie in Engels-sprekende en Spaans sprekende landen (Brace 1977: 79-80), (Sunnucks 1970: 325). Het werd gebruikt in Europa, totdat het werd vervangen door afgekort algebraïsche notatie, die werd geïntroduceerd door Philipp Stamma in 1737. Algebraïsche notatie is beknopter en vergt minder inspanning om te voorkomen dat onduidelijkheid; maar veel oudere literatuur beschrijvende notatie gebruikt. Beschrijvende notatie bestaat in vele taal gebaseerde varianten, de meest voorkomende wezen Engels beschrijvende notatie en Spaanse beschrijvende notatie. Howard Staunton, in The Chess-speler Handbook (1847), maakt gebruik van een omslachtige vroege versie, namelijk, "P. t/m K's 4e." (later geschreven P-K4). Met name in de achterkant van het boek biedt hij korte beschrijvingen van lange algebraïsche notatie, die hij die noemt door " Jaenisch,Alexandre, de 'Handbuch,' en in Duitsland in het algemeen", (Staunton 1847: 500-502) en van ICCF numerieke notatie, die hij noemt "Koch's notatie" (Staunton 1847: 502-3). FIDE gestopt met het herkennen van beschrijvende notatie in 1981 (Golombek 1977: 216).
