Stap 41: Anacapa Passage
Ik ben eindelijk aan het einde van het eiland van Santa Cruz. Ik beschouw zeilen rond Anacapa Island, maar in deze gezwollen onbestaande winden, het zou hebben genomen een lange tijd.
Dus verder ik Anacapa doorgang tussen de twee eilanden. Vogels en zeehonden komen check me out af en toe.
De zon wordt steeds laag. Vind ik aan de wal naar kamp. Maar ik heb geen reden morgen anders vanaf vandaag zal zijn. Ik besluit te blijven op het water, totdat ik bij Ventura. Ik neem een dutje. De wind me wakker en ik wat meer varen.
Het wordt donker. De wind wakker me. Veel wind. Ik alles hieronder stow, dekken de luiken en hard varen. Dit is snel zeilen. Ik zal bij Ventura in een uur of zo! De golven gaan langs me zoals skiën.
Ze krijgen groter en groter, maar ik niet schelen want, Nou, ik gewoon niet, en het is geweldig om windenergie te varen met hebben.
Er is een rij van olieplatforms in het midden van het kanaal. Ze hebben alle hun lichten op als een stad op een stokje, een stedelijke popsicle over de Oceaan. De olie-tuig namen hebben, zijn ze Gail, Gilda, en genade. Ik ben het passeren tussen Gilda en Grace wanneer de wind sterft. Poof het is gegaan, druppels me er gewoon.
SLAAP Routine:
Mijn zeil flogs heen en weer in de grote zwarte golven. Nou, ben hier ik. At althans de grote schepen wegblijven van deze olie-installaties. Ik brail van het zeil, dat betekent het bundelen tot de mast. Ik schijnen een zaklamp op het gebundelde omhoog zeil zodat zoals een Japans lantaarn gloeit.
Ik gooi het anker in het water. Het recht naar beneden hangt en soort houdt de kano geconfronteerd in de golven. Er is genoeg luchtbeweging om dat te doen. En als ik drift aan wal misschien zult hangen op iets voordat ik in mijn slaap krijgen vergaan.
Ik trek de hatch cover, kneedt mijn benen en kont in de romp, zetten de hatch cover voor me als een receptie van de school en gaan slapen met mijn hoofd op mijn armen.
Comfort! Waarom niet ik sommige COMFORT in deze boot ontwerpen? Het kon gaan daar in het midden!
De wind wakker me. Gilda is torenhoog boven me. Damn. Ik was bijna dreef in een booreiland. Ik trek mijn stijve lichaam uit de romp, en maak je van de boot klaar te varen.
ZEIL Routine:
Ik trek het anker en spoel de anker-lijn rond het. Ik hang de zaklamp rond mijn nek en ontkoppelen van het zeil. Ik zette de hatch cover terug en beginnen zeilen.
Herhaal deze twee routines voor een heleboel uren. Dat is wat mijn nacht was. Ik hield krijgend meer moe en koud en chagrijnig. Ging ik ooit om naar Ventura?
Wat als de wind zakt me in de scheepvaart-kanaal? Dat zou slecht zijn.
Op een gegeven moment zeilde ik langzaam door een enorme pod van dolfijnen slapen. Net zoals ik moet één zou snort en plons weg. Ik niet om het even welk geraakt, hun sensoren moeten werken terwijl ze slapen. De manier waarop die ze slapen is ze krijgen in een "rust lijn" met anderen, zwemmen en ademen in formatie. Ik voelde me slecht over hun slaap verstoren. Dit ging voor een mijl of zo.
Dan na een tijdje de wind stierf, en het was weer terug naar de slaap routine, dan de routine van het zeil.
