Stap 4: Software
Hieronder staan de links van de software. Terwijl het wordt gericht voor de 12F683, is het eenvoudig geport naar grotere versies van de PIC. Meestal vereist het te wijzigen in namen, zoals TRISIO TRISA, en GPIO naar PORTA. U zult ook moeten veranderen de regel waarmee de PIC-versie (lijst =) en het INCLUDE-bestand, maar die zijn intuïtieve veranderingen. De __CONFIG lijn wellicht ook tweaken alleen maar omdat een of twee van de gebruikte etiketten zijn anders gespeld in sommige van de INCLUDE-bestanden. Zorg enkel ervoor dat de foto die u een PIN-code waarmee een externe Interrupt invoer heeft (meestal aangeduid als EXT). Zoals we hebben gezien voordat, de 16F688 (14-pins PIC) kan worden gebruikt met de dezelfde fysieke pin-verbindingen als de 12F683 als u meer I/O pinnen wilt.
De software is in principe dezelfde code die is geschreven voor de 4-bits LCD-interface in aflevering 12. De belangrijkste wijzigingen zijn in hoe de gegevensbytes uitgevoerd voor de seriële interface worden en hoe de PIC omgaat met de I2C-protocol. De I2C-routines waren gemakkelijk te vinden op het internet, maar zoals met vele dingen op het internet, zij moesten worden geïnspecteerd om te garanderen dat zij de specificatie gevolgd. De één fout die ik vond was aan het einde van de routine van de "i2cwaitack" waarbij de SDA pin terug was ingesteld op een uitvoer vóór de SCL-lijn was bracht laag om te voltooien de klokcyclus. Dat kan potentieel hebben zowel de PIC (master) en de slave-apparaat probeert te rijden de SDA lijn op hetzelfde moment. De routine uiteraard heeft gewerkt voor andere mensen, maar dat maakt het juist.
De I2C-module heeft een 8-bit seriële naar parallelle shift register gebouwd in voor aansluiting op het LCD-scherm. De definities van de bits worden weergegeven in het bovenstaande diagram. De bovenste vier bits sluit aan op de bovenste vier data lijnen op het LCD-scherm, net als in een typische 4-bits LCD-interface. De lagere vier bits zijn aangesloten op verschillende controle-pinnen op het LCD-scherm. In een normale LCD-interface deze controle pinnen ofwel zou moeilijk bedraad (zoals R/W) of worden gecontroleerd met een lijn van de GPIO op de PIC. De achtergrondverlichting controle zal effect voor vele LCD-modules niet hebben omdat de achtergrondverlichting meestal moeilijk bedraad is op.
In normale LCD interfaces de inschakelen-regel zou worden van een knevel gevoorzid hoog en dan terug laag als u wilt dat het LCD-scherm om in te haken op de gegevens. In deze toepassing beheren wij die overgang door elke byte tweemaal te sturen. De eerste verzenden heeft de hoge inschakelen bit-set en de tweede verzenden heeft de lage inschakelen bit-set. Voor een normale 4-bits interface die wij moeten doen stuurt twee voor elke byte omdat we de bovenste knabbelen en vervolgens de lagere knabbelen sturen. Het LCD-scherm dan stukken de twee nibbles samen intern. Voor de I2C verzendt toepassing we uiteindelijk doen vier voor elke byte. Soort inefficiënt maar dat is de prijs die we betalen voor een twee-draads interface.
Zoals ik vroeger vermeldde, maakte ik een kleine correctie aan de "i2cwaitack"-routine die ik online gevonden. Ik heb ook een beetje code toegevoegd aan het einde van de routine. Als de slaaf niet erkennen van een overdracht van de meester zal dan de software worden teruggesteld doordat de Watch Dog Timer (WDT). Nieuwere PIC chips hebben een software-reset-opdracht die in plaats daarvan kan worden gebruikt. Een alternatief voor sommige toepassingen I2C zou zijn om gewoon bellen naar "i2cstop" en ga verder waar de code was gebleven.
Nou, dat is het voor aflevering 22 van "Fun met PIC vergadering". Stay tuned voor meer afleveringen.
