Stap 3: Pillow talk
Materialen:
piepertjes
Jingle bells
restanten van de stof: fleece, canvas, mousse vulling
Voor beide van deze speelgoed zet ik de lawaai-makers binnen 2 fleece zakken (ik verwijzen naar hen als kussens). Ik maakte lagen van weefsel als een belemmering voor de tanden die piercing gebeurt als ze in het geluid van de squeaker en doelbewust chomp hard op dat gebied slijpen. Ik wilde ook de lawaai-makers als een andere laag zodat als (wanneer) de hond gekauwd door middel van de buitenkant, ik de struikpieper ophalen voordat het kreeg doorboord of ingeslikt.
Ik had om te experimenteren met stoffen zoals sommige dat ik dacht dat zou duurzamer en mislukte (de flanellen shirt, zweet shirt materiaal). Maar het proces was vergelijkbaar:
1. Maak een kleine rechthoek iets groter dan de struikpieper/ruis-maker met fleece
2. Vouw de stof over de squeaker, naai.
3. zet deze rechthoek (kussen-vormige) in een andere laag van weefsel, naai.
4. Voeg een derde laag van de stof voor de buitenkant Enzo (licht) met fiberfill.
5. Naai rond de buitenkant van de shape ten minste 2 keer.
Ik naaide aan de buitenkant van de stoffen in plaats van het draaien van de shape binnenstebuiten (het verbergen van de naden). Ik deed dit omdat ik gemerkt heb dat wanneer hun scherpe tanden addertje onder het gras een naad, het maakt een gat dat ze kunnen trekken en rip groter. Plus zorgen de honden niet echt over de shape zo veel als de ruis/squeak. De vorm is meer voor de mens.
Twee maanden later ben ik blij om te zeggen dit speelgoed zijn nog intact! Als ze door middel van een paar uur in ons huis maken met het hebben van de vulling geript uit, is het een succesverhaal. En het beste deel is de gelukkige gezichten op mijn honden met nieuwe speelgoed! Beiden nog gepiep en rammelaar en relatief Smet gratis. Succes!