Een oude Microscoop herleven: goede reiniging, nieuwe lichtbron (met multiplex) en camera adapter (2 / 10 stap)

Stap 2: Anatomie van een Microscoop

Anatomie van een Microscoop

Deze stap is over de verschillende onderdelen van een microscoop. (Als u al weet of wilt uw handen vuil te krijgen, sla deze bit voor later.)

Het type van Microscoop die we gebruiken is een optische samengestelde microscoop ontworpen voor het weergeven van monsters door 'uitgezonden licht'. Dat betekent dat licht doorlaten van het monster in plaats van weerkaatst wordt door het.

Een samengestelde microscoop gebruikt een combinatie van een objectief en nl oculair. Het objectief richt zich een reëel beeld van het object in de buis van de Microscoop die vervolgens door het oculair te geven een uitgebreid beeld van het object wordt vergroot. Dit beeld wordt omgekeerd weergegeven. Met behulp van een combinatie van twee optica, hogere vergroting kan worden bereikt en doelstellingen kunnen worden uitgewisseld, zodat verschillende verschillende vergroting factoren beschikbaar in één enkel apparaat zijn.

Vergroting factoren van objectieven variëren van 3 x tot 100 x, die van oculairs van ongeveer 5 x tot ongeveer 15 x. De totale vergroting varieert dus van ongeveer 15 x 1500 x. U kunt echter zelden vergroting-factoren die erg hoog, zijn omdat op hoge vergroting, het beeld niet erg scherp is en weinig contrast heeft.

Doelstellingen hebben ook een parameter met de naam numerieke diafragma (afgekort als NA) die op hen worden gegraveerd. Gelijkaardig aan het diafragma in fotografie lenzen, dit is de parameter bepalen het oplossend vermogen van deze doelstelling en hoeveel licht is laat het passeren. Het varieert meestal van 0,1 voor een doelstelling van 3 x tot 1,25 of zelfs 1.4 voor een doelstelling van 100 x.

Lage vergroting doelstellingen zoals 8 x en 10 x 15 x worden gebruikt voor ruwe enquêtes, bijvoorbeeld in de plantkunde en entomologie. Biologische standaardsets omvatten meestal 10 x, 40 x en 100 x doelstellingen, een extra 20 x doelstelling zal vaak waardevol blijken.

Sterrenburg de primer op microscopie beveelt een goede routine instellen geven beheersbaar vergroting stappen van ongeveer 2 x zou als volgt: 10 x / NB 0,25 of 0.3; 20 x / NB 0,45; 40 x / NB 0,65; 100 x / nb 1,25 of 1.3

De meerderheid van microscopen bestaat uit dezelfde structurele onderdelen.

1. Oculair (oogbeschadigingen en/of lens)
2. Frame
3. Objectieve torentje, revolver of draaiende neus stuk (te houden meerdere objectieven)
   
4. Objectieven
   
5. Focus knoppen (om te plaatsen het podium)
   
   1. A: grof aanpassing

Condensors

Onze Microscoop heeft twee verschillende verwisselbare condensatoren; een traditionele en een donker veld condensor. De functie van de condensor is het vullen van de doelstelling gelijkmatig met een kegel van licht. Deze kegel van licht is smal voor een doelstelling van laag diafragma maar moet zeer breed voor een hoog diafragma. De condensor kunt u de breedte van de code aanpassen door het aanpassen van de afstand tussen de condensor en uw monster. Onderdelen van de doelstelling die geen licht kunnen niet volledig participeren in beeldvorming!

Zonder een condensor, het licht afkomstig van de bron van onze verlichting zou niet gelijkmatig verdelen, en het beeld van de gloeidraad van de lamp op onze steekproef doen rijzen. Het zal ook introduceren artefacten zoals schittering en schaduwen in de afbeelding. Hoewel er andere methoden van verspreiding van het licht, zoals opaal glas diffusoren diffuus ook het beeld van de gloeidraad, deze all verminderen de intensiteit van de verlichting. Onze goede "Köhler verlichting" bereikt echter gelijkmatige verdeling door ervoor te zorgen dat het beeld van de lichtbron perfect intreepupil op het vlak van de steekproef is.

Donkerveld verlichting

Een groot nadeel van optische transmissie microscopie is het lage contrast: moet u zeer dunne plakjes, die vaker wel dan niet het licht doorheen de meeste laat gebruiken. Dus, wat je krijgt is een helder beeld met weinig contrast en het kan soms heel moeilijk om te maken uit enkele van de verschillende functies die u zoekt. Dit is de reden waarom mensen met verschillende methoden ter verbetering van het contrast van microscopische beelden gekomen. Terwijl de kleuring (dwz. het toevoegen van kleurstof en daarna te wassen het monster) is de gemakkelijkste en meest voorkomende, een paar methoden opmerkelijke resultaten behalen zonder het wijzigen van uw model, uitsluitend door het manipuleren van licht.

Donkerveld condensors blok deel van het licht dat komt rechtstreeks van de lichtbron voordat het raakt de steekproef, maar laat een buitenste ring van verlichting via via dat verlicht het monster uit de kant. (Vergelijkbaar met hoe in een kamer met de gordijnen die bijna getekend tijdens een zonnige dag met uitzondering van een smalle gleuf, kleine stofdeeltjes zichtbaar in een bundel zonlicht worden.) Alleen het verstrooide licht gaat verder met te produceren van het beeld, terwijl de direct doorvallend licht wordt geblokkeerd.

Deze techniek is vooral geschikt voor biologische monsters die zeer transparant zoals eencellige organismen of andere water gedragen organellen zijn. Terwijl onder normaal licht zou ze nauwelijks zichtbare reële objecten op een helder witte achtergrond, wordt deze weergegeven als heldere objecten op een zwarte achtergrond als donkerveld microscopie wordt gebruikt.

Terwijl deze Microscoop een donkerveld condensor heeft, we niet zal worden met behulp van het ditmaal. Binnenkort te komen wel. In de tussentijd, kennismaken met de hardware bij de hand.

Nu, laten we onze handen vies...

Bronnen:

Boek afgebeeld is: "Das Mikroskop" door Dr. Ludwig Otto, 1952

"Microscopy Primer" door Frithjof A. S. Sterrenburg http://www.microscopy-uk.org.uk/index.html?http :/ /...