Hell hath geen woede als een vrouw minachting voor een kookboek liggen plat op een tafel die zal niet open blijven. Ze draait aan referentie die het recept zoals de pagina's snap als een beer val sluiten. Wat was dat paginanummer? Geen mens weet... en it's gonna nemen ten minste drie flip throughs het terugvinden. Ondertussen, iets brandt... iets ontbreekt... iets anders is niet helemaal koken.
WISK in de ene hand, mes in de andere, bloem overal, haar zo rommelig zou je denken dat ze net gedaane worstelen een leeuw, en woorden die u nog niet gehoord aangezien u modder over Mama's vers Stofzuig tapijt, bijgehouden omdat je bijna de openingsscène van The Dukes of Hazzard gemist.
Waarom is het dat binnen een gehele keuken, de natte ingrediënten altijd moeten eindigen op het recept en altijd op de informatie die u nodig hebt op dat exacte moment?
Alles wat ik wilde was een ander bier, maar er was geen manier ik was het invoeren van dat Thunderdome. Iets moest worden gedaan. Ik kon niet het risico van toekomstige sessies van dit culinaire geïnduceerde verbod. Achteraf gezien, een kleine koeler in de woonkamer zou geweest gemakkelijker en sneller, maar ik was frazzled en niet denken rechte. Mijn lever zei, "bier! U kunt het doen! Gewoon dodge en weven als Indiana Jones", maar mijn hersenen zei:"Cookbook Stand die dia's samen als een puzze voor platte opslag!"
