Stap 15: notities
Laser uitdaging
Zoals vermeld in de inleiding, ik denk dat dit zou veel mooier zijn als gemonteerd in een aangepaste behuizing die eruit zag als een dobbelsteen. Met een laser cutter zou ik een mooi stuk van acryl snijd in 12 vijfhoeken (met afwisselende tabbladen de breedte van de acryl) elkaar passen in een dodecaëder vormige vak. De gesneden stukken zou worden gegraveerd met elektronica symbolen waar de nummers anders zou zijn, en de gaten voor de weergave en de knop zou perfect zijn. Dit zou het veranderen in een 12 zijdige dobbelsteen die het werk van alle andere dobbelstenen, montage sinds de 12 sider anders is verwaarloosdkan doen.
Andere dingen die ik een laser cutter voor omvatten (maar zijn niet beperkt tot gebruiken zou):
- Het volgende project dat ik ben overweegt is een 7 X 32 LED scrolling teken voor de achterkant van mijn auto. Het zou zeker mooi voor zitten kundig voor die 224 gaten gesneden voor de LED's op een volledig uniforme wijze.
- Precies knippen de hoeken off van vierkante dingen te bereiden voor het leven over een battlestar.
- Alles wat ik eerder had overwogen het kopen van een cricut voor, maar 1000 keer beter.
- Dozen, dozen en meer dozen.
- Maak professioneel uitziende borden voor elke kamer in het huis.
- Aangepaste speelstukken.
- Houten of acryl kosmische ontmoeting platen en planken voor andere spellen.
- Alles anders vermeld in de toelichting van het artikel van mijn "webserver stop licht".
- Alles anders vermeld in de toelichting van het artikel van mijn "elecronic score keeper".
- Ik zou het maken van vele mooie en nuttige dingen.
- Ik zou vele mooie en nutteloze dingen maken.
Paranoia over elektronikaapparaten
De kleine blue box kopen ik gemonteerd dit in leiden me naar een zeer surrealistische gesprek.
Ik vond dit (en een paar andere maten die ik experimenteerde met) op een lokaal 'de container store'. Toen ik ging tot betalen, de kassier was bijzonder spraakzaam, in eerste instantie vriendelijk, en (ik voelde) buitengewoon geïnteresseerd in wat ik ging om te zetten in mijn containers. Aanvankelijk dacht ik dat ze gewoon hield haar baan en graag fantaseren over al het plezier dingen mensen mensen zetten in hun containers. Maar na het praten met mij, denk ik dat haar container vulling fantasieën nam een donkere wending. Of misschien ze altijd verbeeldt zichzelf als een waakzaam horloge hond, bewaken tegen snode criminele gebruikt.
Haar: Oh, die kleine blauwe dozen, ik herinner me deze. Ik had veel toen ik een tiener was.
Me: < glimlacht en knikt beleefd >
Her: Koopt u hen voor nostalgie? Van toen je nog een tiener? Ze zijn te klein om echt iets in hen te houden.
(Ik ben niet werkelijk zeker wat de implicatie is hier. Misschien ze gebruikt om te houden van drugs in Hare?)
Me: Nee, ze zijn voor een project dat ik bezig ben.
Her: Oh, wat ga je in hen te houden?
Me: Ik ga niet om iets in hen. Ik ga een gat te maken in één te gebruiken voor het koppelen van mijn project.
Haar: Wat bedoel je? <ernstige vraagtekens op dat moment kijken>
Me: Ik heb sommige elektronica die ik heb gemaakt en ik ga om een gat in de zijkant, zodat u kunt het display zien, en het monteren van de elektronica binnen.
Haar: < met een look en Toon van horror > Bedoel je... (dramatische pauze) een apparaat???
Me: Ja. Een elektronisch apparaat dat ik heb gemaakt.
Niet langer chipper en vriendelijke, zei ze niets meer voor mij anders dan om me te vertellen de totale factuur. Ik stel je zo snel als ik gegaan was ze rende weg te rapporteren me voor het maken van gevaarlijke elektronica. Helaas, ik heb betaald met een credit card dus nu mijn naam op sommige super geheime terroristische watch-list is, voor het feit dat de gal te gebruiken een decoratieve vakje voor iets anders dan het heeft gedacht correct gebruik.
Meer dan een decennium in de maak
Ik heb eerst geprobeerd om een apparaat als dit in de late jaren 90. Mijn oorspronkelijke ontwerp was gaan spreken de cijfers met een geluidsopname chip ik kreeg bij radio shack, en gebruikt een PIC micro controller. Op dat moment was er (naar mijn weten) geen gratis C compiler en geen gratis simulator voor de chip. Ik schreef de eerste code in vergadering om het licht van sommige LEDs, gecompileerd, liep het door de toegewijde programmeur ik kocht en vervolgens staarde naar de chip. Het deed niets. Ik keek naar mijn code en geen voor de hand liggende fouten gevonden, maar ik was nauwelijks een expert assembler.
En vervolgens werd ik geplakt. Geen simulator of manier om te zien wat er gaande was in de chip, had ik nergens om te gaan om te debuggen. Iets mis was met mijn code en de chip was een kleine zwarte doos die ik had geen inzicht. Ik geef nooit helemaal op in een situatie als deze, maar ik was ontmoedigd genoeg om uiteindelijk hem weg voor een paar dagen. En dan een paar meer, en dan een paar weken en daarna maanden. Ik verloor uiteindelijk door de jaren heen de PIC programmer in een beweging of iets.
Ongeveer 10 jaar later, ik kocht een mini-pov -kit van adafruit en hadden plezier toezicht op mijn zoon, als hij het samen zette. Later een vriend vroeg me om hem het hacken van een hersenen machine te helpen en ik was onder de indruk van hoe makkelijk het was om de firmware te vervangen door nieuwe software die totaal veranderd wat zij heeft gedaan. Ik keek in de processor die door dit apparaat wordt gebruikt en vond dat micro processors veel gemakkelijker te gebruiken was geworden. Dit inspireerde mij om te proberen om mijn elektronische sterven opnieuw.
Ik kocht een USBispTiny kit, zet het samen en mijn eerste prototype gebouwd op een bord brood. Net als de eerste keer, er gebeurde niets. Maar in plaats van vast te zitten, had ik nu opties. Ik gebruikte de vrije AVR studio te simuleren van de chip en keek precies wat mijn software aan het doen was verkeerd. Zeer snel ik had een werkend prototype en opschoof om te experimenteren met het afdrukken van mijn eigen bestuur.
Als ik deden het vandaag, ik waarschijnlijk niet zou zelfs moeten moeite met AVR studio, aangezien dit project zou waarschijnlijk worden ontworpen in de arduino omgeving, en daarna geport naar de ATTiny-chip.
De moraal van het verhaal is dat na verloop van tijd de barrière aan post met micro controllers druppels en lager en het wordt makkelijker om je voeten de allertijden nat.
