Stap 15: Nul overschrijding: een beetje theorie
Hoewel ik de zerocrossing al beschreven, zal ik wat meer woorden besteden aan.
Met de 'brug en opto-coupler' circuit die ik in dit project gebruikt, het principe is heel duidelijk: een netspanning AC passeert 2 weerstanden van 33k en door de brug diode wordt rechtgezet.
De resultaten van deze rectificatie in een pulserende DC spanning die de optocoupler open houdt, houden de zerocrossing signaal laag tot de spanning zakt naar 'nul' op welk punt de optocoupler niet in geleiding meer en het zerocrossing signaal zullen hoog wordt getrokken, totdat de spanning stijgt weer genoeg om te verzenden de optocoupler in geleiding weer, resulterend in de zerocrossing pin gaan laag.
De 'kwaliteit' voor dat zerocrossing pulse is natuurlijk afhankelijk van een aantal factoren, maar vooral op de snelheid van de optocoupler, de waarde van de weerstand van de verzamelaar, maar niet in het minst op de waarde van de twee weerstanden in de lijn van het lichtnet.
Als deze waarde te laag is, uw optocoupler zal branden uit, maar als het te hoog, de spanning waartegen er nog genoeg huidige gaan door de optocoupler is te houden voeren wordt hoger en hoger. Dat betekent dat als de weerstand-waarde te hoog is, het schakelen van de optocoupler hoger op de stijgende en dalende flank van de Golf van zonde gebeuren zal, wat resulteert in een breed zerocrossing signaal, die manier vóór de werkelijke zerocrossing tot manier na de zerocrossing begint.
Ergo: Moet de waarde van de weerstand zo laag mogelijk zijn. In de praktijk echter vond ik het 2 x 33 k een goede waarde, wat leidt tot een puls abt 200uS vóór de daadwerkelijke zerocrossing begint. Dat is zeer acceptabel. De stroom door de 4N25 is ongeveer 3,33 mA. Toch kunnen we dat een inkeping, maar het is niet nodig. Met deze waarden is het stationair gebruik van dit circuit een geschatte 0,7 watt
Hetzelfde geldt eigenlijk voor het circuit met de H11AA1. Het voordeel van de H11AA1 is dat men een diode brug hoeft niet aangezien er twee antiparallel diodes. Hetzelfde geldt voor de reeks van de IL250 of de LTV814
Hetzelfde effect met twee reguliere optokoppelaars zoals de 4N25, zoals blijkt uit het figuur of met een dubbele optocoupler kan men bereiken.
Ik heb ook mits een circuit waarin de breedte van de puls van de zerocrossing kan worden geregeld.
Zoals gezegd, de breedte van het signaal van de Zerocrossing bepaalt hoe ver voordat de werkelijke zerocrossing wordt de interrupt gegenereerd. Ideaal, als je hoe breed je zerocrossing signaal is weet, u kon rekening die in de software. Stel dat uw signaal is 600uS breed en veronderstel dat is een gelijkmatig verdeelde timing. Dan je weet dat uw interrupt wordt gegenereerd enkele 300uS alvorens de daadwerkelijke Zerocrossing. U kon wachten die periode na elke onderbreken om een meer nauwkeurige afhandeling van de zerocrossing
