Een onbekende mengsel wordt geduwd doorgegeven wat heet de stationaire fase in een continue stroom, kan het een solide in het geval van TLC, of een vloeistof zoals het geval in vele vormen van GC. De precieze aard van de stationaire fase is niet zo belangrijk, wat belangrijk is dat de afzonderlijke onderdelen van het onbekende mengsel interactie met de stationaire fase op een bepaalde manier. Degenen die interactie sterker en liever blijven gekoppeld aan de stationaire fase versus oplossing (of in de gasfase) zal langzaam bewegen en in de stroom worden tegengehouden. Soorten die zwak interageren bewegen sneller door de stroom. Op deze manier kunnen de verschillende componenten van het mengsel worden gescheiden uit door de hoeveelheid tijd die het duurt voor ze te elueren : een kolom van stationaire fase doorlopen.
Een maatregel van hoe sterk of zwak een verbinding wordt behouden is de Retentie Factor (RF) of Retentietijd. In TLC kan de RF van een stof worden gebruikt om het te identificeren van getabelleerde waarden. De retentie factor is de verhouding van de afgelegde door de compound van de plaat ten opzichte van de afstand reisde door het oplosmiddel front. De RF voor een bepaalde stof is (relatief) uniek, omdat het afhangt van de structuur en chemie van dat samengestelde.
In dit instructable zal ik beschrijven hoe een eigen silicagel TLC (Thin-laag chromatograaf) platen kan voorbereiden. In deze vorm van chromatografie is de stationaire fase een dunne laag van silica, een type van fijn verdeelde siliciumdioxide, gestort op een glasplaatje. De analyt is "gespot" op de plaat met behulp van een eye-druppelaar of micropipet en de hele plaat is geplaatst in een bekerglas met een kleine hoeveelheid oplosmiddel in de bodem zodat de oplosmiddelen niveau is net boven de onderkant van de plaat. Het oplosmiddel wordt omhoog de plaat capillair actie, het pigment mee trekken. De verschillende chemische soorten in het pigment interactie met de silica op verschillende manieren, en dit beïnvloedt de mate waarnaar ze worden getrokken op de plaat, die is hoe de scheiding plaatsvindt.
Een eenvoudigere versie van dit vervangt een strook van stevig papier in plaats van de TLC-plaat, in dat geval de cellulose van het papier de rol van de stationaire fase in plaats van silica vult. Papierchromatografie heeft haar beperkingen, echter meestal zelf om zichtbaar te maken als het smeren of slechte scheiding. Dit is de reden waarom Dunnelaagchromatografie meestal werkzaam is. Het werkt op vrijwel dezelfde manier als papierchromatografie in zover in ontwikkeling, maar het hoogtepunt scheiding is over het algemeen beter (onder andere).
