Toen ik een kind was, was ik bang voor het donker. Om het even wat zou kunnen gebeuren in de duisternis. Een hersenloze zombie kon worden struikelen naar me. Een demon kon worden klauwend omhoog uit de uithoeken van Heck en ontdek de doorgang tussen de netherworld en mijn slaapkamer kast.
Deze techniek is in overeenstemming met mijn eigen geeky "laat iets leren" (of "Leer een kind om te vissen in plaats van de locatie van de lokale vismarkt") ouderschap filosofie. Zeker, er zijn complexe psychische problemen in het spel hier maar een eenvoudige angst voor duisternis kan worden geholpen door deze techniek. Belangrijkste is het feit dat u uw kind angst erkent en helpt hem of haar begrijpen en gebruik zijn eigen lichaam verwerkt om hem te helpen aan te passen aan de situatie. Het is onmogelijk te beloven dat u altijd het donker zal oplichten maar het is mogelijk om te helpen begrijpen hoe zijn ogen aanpassen aan het kind.
