Terug in mei 2013. Een mooie gitaar erfde ik van mijn vriend Gyurka, die overleed 9 jaar geleden naar die datum. Zijn goede oude gitaar bleef alleen in de hoek jarenlang, zijn vrouw was niet in staat om te raken van het instrument dat stond daar als mijn vriend het laatst neer zetten. Het was een lange, bedroefd stilte. Maar één dag Ildiko, mijn vriend vrouw pakte het Cremona - oude Tsjechische gitaarbouwer - en gaf het aan mij en zei: Ik voel me zult u in staat om voor haar te zorgen.
De vorige eigenaar (vóór mijn vriend) was een musicus en de gitaar werkte in de showbusiness op een oceaan kruiser. Er zijn sporen, dat er een pick-up en een elektronica in het lichaam.
De gitaar is in slechte conditie was, vuil, stoffig, weinig gecorrodeerd en de helft van de snaren was gebroken, net als ons hart. Zo op het eerste moest ik moet schoon en had het. Het enige kleine probleem was dat ik ben niet een vioolbouwer, wat meer ik heb nooit speelde gitaar voor. Dus het begon een langzame leerproces, duik veel onderzoek, in hoe kan ik zorg een gitaar en het toevallig een begin van een interessante reis. Ik onderzocht een wondere wereld, het hout zelf en bot, en dat is waarom nu ik hou van beide.
Hier document ik het hele proces. Houd in gedachten dat ik niet een vioolbouwer, wat en hoe ik deed is niet noodzakelijkerwijs de beste praktijken maar tot slot alles werkte boete en kwam mooi. Vóór elke stap onderzocht ik veel om zeker te zijn niet om het kwaad van het instrument. Ik hield van de integriteit van het, veranderd alleen de snaren en het kunststof zadel tot bone (eindelijk).
Waarschuwing: mega ible.
