Ooit afgevraagd waarom verhalen uit vervlogen tijdperken ons vullen met verlangen, romantische mijmeringen, en een verlangen om een of andere manier ervaring een beetje van vroeger? Waarom is het die houden van een oud boek en ruiken van het papier als de pagina's draaien deel van de bevredigende ervaring uitmaken van het lezen van een roman die zich afspeelt in een periode toen misschien u waren niet zelfs geboren? Als een kind, de plaatselijke bibliotheek gehouden een fascinatie voor mij waarvan magic begon toen ik liep door de deur en snoof de geur van boeken. Duizenden van hen! Ik heb de dromerige dagen verkennen van de rivieren barefoot met Huckleberry Finn, en The Sugar Creek Gang kinderen. Ik veronderstel dit liefdesrelatie met boeken natuurlijk uitgebreid tot kookboeken, en oude Receptkaarten, als ik keek mijn moeder genieten van flipping door middel van haar Betty Crocker kookboek te vinden van de zoveelste stuk de weerstand waarmee wow haar familie en onze vele gasten.
Ik was 20 jaar oud in 1973. Ik leefde in een klein huur huis achter een groot vierkant 2 verhaal 1920 witte duig huis. Onze verhuurders, Mr. and Mrs. T.L. Floyd leefde in de onderste verdieping en veel daarvan in de winter om te besparen op verwarmingskosten worden afgesloten. Ze was in haar jaren 70 en ik herinner me haar witte schort, en de prachtige geuren die kwam uit haar keuken op een regelmatige basis. Ze hield om te koken en Bekijk ons haar ouderwetse land gerechten eten. Ze was trots op haar keuken, uit haar grote gaskachel aan haar witte porseleinen wastafel.
Altijd geïnteresseerd zijn in verhalen van dagen-voorbij-by, ik dacht dat het zou leuk om te gaan door middel van haar overdreven gevulde recept doos met haar. Een afgezaagde stuk papier viel mijn oog; het was geschreven in een potlood op een stuk afval papier, vergeelde en gevouwen, duidelijk geliefd en goed gebruikt. Gladstrijken van de rimpels, daarop stond alleen de naam van de taart, en een korte lijst van eenvoudige ingrediënten; geen mengen richtingen, geen melding gemaakt van welke type pan of bij welke fahrenheit om te bakken van de taart. Ik heb aandachtig geluisterd naar haar tell van opgroeien in het begin van 1900, en leren om te koken op haar moeder's kant. Brengen van haar aandacht op de afgezaagde papier, Mrs. Floyd voorganger vertelde me de zwarte George Cake Recept was "wat meisjes geleerd om te koken op" toen ze opgroeide. Ik kon nauwelijks wachten om terug naar mijn huisje met mijn nieuw gekopieerd recept en overwegen de taart bakken. Ik wist genoeg over het bakken van taarten om te veronderstellen dat moest worden een vrij bedrijfszekere recept, en als ik gemengd de droge ingrediënten samen, en afgeroomd het verkorten met de suiker, dan het verkorten met de hete vloeistof in de droge ingrediënten afgewisseld ik zou zijn ok. Ik snelde naar de supermarkt te halen van melasse, en bij mijn terugkeer, snel ingesteld over het maken van deze merkwaardige taart af. Geduld heeft nooit geweest mijn sterke pak, dus ik uit de ingrediënten gemeten en gooien voorzichtigheid aan de wind, begon dumping alles in de kom, het met een houten lepel, gemengd dan het hete water uitgegoten over de top! Ha, dat is de manier waarop die een klein meisje zou waarschijnlijk doen! Laten we dit cake recept op de proef gesteld! Ik gebakken de taart in een vierkante pan op 350 graden, voor ongeveer 30 minuten totdat een tandenstoker die in het midden kwam uit bijna schoon, met slechts een paar kruimels klampt zich vast aan het. Terwijl het gebakken, ik dacht kleine meisjes in gesteven witte schorten opgewonden bedelen om te openen de oven deur - 'geen kind, de taart zal vallen!' terwijl de jongens van het huis hongerig zag voor tekenen dat de taart werd gedaan ' hey-hoe lang duurt het voor die taart te bakken toch?' en 'heeft wel om af te koelen voordat we kunnen hebben een aantal-ik ben uitgehongerd!' Hmm ben benieuwd als de dochter trots het bracht op een schotel na avondmaal-tijd voor het hele gezin zitten rond de tafel van Norman Rockwell te bewonderen en opscheppen over? M-M-M mijn eerste hap gebleken, deze taart was heerlijk, zelfs een kind kon maken en het vertrouwen om te proberen een andere culinaire uitdaging! Hebben geleerd hoe te meten, stofdicht, roer, en giet heet water, volg momma's aanwijzingen gereciteerd uit het geheugen, zou zijn geweest een goede start voor een meisje van de 1910-tijdperk. Niets meer te doen, maar o-o-h en ah-h en veel uitgeven die aardse pittige vochtige confectie met echte boter! Ik kon bijna haar papa trots uitspreken van zijn dochter te zijn zo goed van een kok als haar momma horen!
