Dus, ik beheer een creatieve technologie lab aan het California College van de kunsten. Het is in wezen een educatieve hackerspace voor kunst en design studenten. Geweldig mooi, toch?
Na zijn afstuderen aan de Universiteit van Minnesota met een diploma in mechanical engineering, probeerde ik wanhopig op zoek naar een baan die zou ik wil gebruik maken van mijn technische vaardigheden op een creatieve manier. Het is een harde baan te vinden en ik eindigde het verkrijgen van geluk. Ik hou van mijn werk, maar dat betekent niet dat het gemakkelijk is. Het is mentaal vermoeiend.
Vorige week was Finalsweek. Als u ooit een ontwerp-school aan het einde van het semester hebben meegemaakt, weet je dat er complete chaos. Studenten slapen niet. Ze zijn altijd op de campus, zo hard als ze kunnen om hun projecten af te duwen. Traditionele verwachtingen van wat het is om mens te zijn begint te breken. Ze nodig hebben om hun projecten te voltooien, en zij zal doen wat nodig is om hun project te voltooien. De laatste paar dagen, verliezen studenten alle empathie. Materialen verdwijnen in grote hoeveelheden. Ze stelen van gereedschap en brengen het naar hun studio. Ik heb om te gaan met studenten in het lab op zoek naar een instrument en ik heb geen idee waar het is gegaan. "I 'm sorry, het is het einde van het semester. Iemand moet hebben genomen het." Mensgerichte ontwerp verandert in zelf-gecentreerde ontwerp.
De semesters eindigen met de hele campus op zoek als een horde van zombies doorkwam. Deel van mijn rol is om studenten brengen hun projecten te realiseren en het oplossen van problemen met hen te helpen. Tegen het einde van het semester voelt dit als alles wat ik doe. Het lab is voortdurend gevuld met studenten. Ik zou omdraaien en zou er vier studenten die rechts achter mij, kijken naar me met paniek ogen. Het is mentaal vermoeiend. Oplossen van problemen met elektronica is moeilijk en toen ik ben bezig met een student, mijn hersenen in overdrive proberen om te bepalen wat de boosdoener is. Het is soms eenvoudig en duurt slechts enkele seconden om erachter te komen. Soms is het een slechte trui draad en kan een uur duren.
Nadat ik het lab op de vrijdag vóór Finalsweek gesloten, ik zat te denken, "Ik vraag me af hoe vaak een student vraagt me een vraag?". Een moment geduld... Ik kan dit bepalen! Ik ben omringd door technologie ontwikkelprogramma's!
