RFID-chips zijn zeer vergelijkbaar met streepjescodes in de zin dat een bepaalde hoeveelheid gegevens is vervat in hen, en vervolgens toegezonden aan een apparaat van de lezing die vervolgens verwerkt en maakt gebruik van de informatie. Het grote verschil is dat de streepjescodes moet fysiek zichtbaar zijn voor het apparaat van de lezing, die meestal alleen is kundig voor scannen op een afstand van een 12 inch of minder. RFID-tags, aan de andere kant, hoeft niet te worden zichtbaar voor het voorleestoestel. Zij kunnen door middel van kleding, portefeuilles en zelfs auto's worden gescand. De afstand van waaruit ze kunnen worden gelezen is ook veel groter dan die van een barcode. DEFCON een RFID-tag is gescand op een afstand van 69 voeten, en dat was terug in 2005, de mogelijke lezing afstand nu waarschijnlijk veel groter dan die is.
Er zijn een paar verschillende categorieën van RFID-tags, maar de meest voorkomende, en degene die we in dit instructable behandelen zullen, zijn het "passieve" type. Passieve RFID-chips bevatten geen interne voeding. Ze bevatten een antenne die is in staat om een stroom geïnduceerde daarin wanneer binnen het bereik van de RFID-lezer. De tag gebruikt dan die elektriciteit aan de macht de interne chip, die zijn gegevens stuitert terug uit via de antenne, waar het zal worden opgepikt door de lezer.
Voor meer informatie over RFID tags uitchecken de wikipedia-entry.