De Super-Voyager was niet een vliegtuig dat was gepland op meer dan een paar dagen voorafgaand aan publicatie. Oorspronkelijk, ik had gehoopt om de Albatross en Dragonfly papier-vliegtuigen te vervangen door een vliegtuig dat deed niet hebben van een constante chord-vleugel. Echter vertragingen in het testen, gemoderniseerde kardinaal en Dragonfly varianten ervaren moeilijkheden en als een resultaat. Om in te vullen in ten minste een tussentijdse sleuf, besloten heb ik om het ontwerp van een nieuwere, iets grotere variant van de Voyager met grotere lange afstands capaciteiten dan haar basis. De inspanning bij het ontwerpen van de Super-Voyager was vrij conservatief, maar de resulterende vliegtuigen is nog steeds uitstekend.
Dit is een van mijn meest veelzijdige vliegtuigen ook, en met die veelzijdigheid het kan werken in verschillende rollen; zoals testbed, demonstratie kruiser en messenger vliegtuigen. De Voyager Super kunnen nuttig zijn voor opvoeders willen studenten kennismaken met luchtvaart, dynamiek van de vlucht, natuurkunde en meetkunde onderwerpen.
Enkele potentiële experimenten mogelijk met deze Casco omvatten:
•Glide verhouding
•Gewicht en evenwicht
•Hangtime ten opzichte van andere vliegtuigen
•Hoe oppervlakte ongelijkheid kan invloed hebben op vliegtuigen (meetkunde/vorm studies)
•Physics-experimenten
TAA USAF benaming: D187-2
