Ik begon de ontwerpfase voor een vergrote kardinaal in eind 2011 voor het bijwerken van de kleine kruiser met nieuwere functies, zoals de "Super Manx"-type overspannen. Dit was vooral het gevolg op verzoeken om weg te doen met de tandem dubbeldekker rangschikking van de oorspronkelijke kardinaal, en meer nauw repliceren vliegtuigen door het hebben van het kielvlak zitten boven de horizontale stabilisator. Tijdens December 2011 testen bleek enigszins proberen als een vroeg prototype verzette zich tegen de nieuwe staart vinnen. Vanwege deze vertragingen ontwierp ik de Super Voyager als een tussentijdse vliegtuigen. Na het enorme succes van de Super-Voyager geseponeerd ik het Super kardinaal project tot medio maart 2012 opnieuw op te starten op het werk. Op het reapproaching van het prototype, besloten heb ik om de restanten van het bestaande ontwerp en ga met een nieuwe. Testen ging goed en het vliegtuig bewezen een uitstekende performer.
Net als de oorspronkelijke kardinaal, dit vliegtuig is zeer geschikt, en kan gemakkelijk worden gebruikt in klaslokalen. Met behulp van de Super-kardinaal zou een geweldige manier om de studenten kennismaken met luchtvaart door zijn eenvoud en veelzijdigheid.
Enkele potentiële experimenten mogelijk met de Super kardinaal omvatten:
- Glide verhouding
- Gewichts- en zwaartepuntsrapport
- Hangtime versus andere vliegtuigen
- Invloed van oppervlakte ongelijkheid kan vliegtuigen (meetkunde/vorm studies)
- Natuurkunde experimenten
TAA USAF aanwijzing: D215-1
