Een zeer mooie, kleine Apistogramma - de
grootste die ik heb gehad zijn iets meer dan 5 cm (vrouwtjes minder dan 4 cm). Gezonde mannetjes hebben een briljant blauw irridescence op hun lichaam en lang rood/oranje stralen op de voorrand van de rugvin, zoiets als A. cacatuoides. Vrouwtjes zijn kleiner en geel-grijs, maar zet felgele tijdens fokken. Ik heb gemerkt dat wild gevangen exemplaren minder kleurrijk zijn, maar de neiging om het mooier rugvinnen ontwikkelen.
A. waterdoosschildpad zijn te vinden in rivieren in Paraguay, Argentinië, Bolivia en zuiden van Brazilië, met name de Rio Paraguay en de Rio Salado. Er zijn een paar andere soorten uit hetzelfde gebied, die soms worden verkocht als A. waterdoosschildpad: bijvoorbeeld, A. maciliensis en Apistogramma sp. 'Mamore', zowel van de Rio Mamore. Ik ben niet zeker van de exacte verschillen, maar het is iets bewust te zijn van bij de aankoop van deze vissen.
De vereisten voor deze vis zijn hetzelfde als de meeste Apistogrammas - goed gefilterd, langzaam bewegende zacht water; verbergen plaatsen, een verscheidenheid van levensmiddelen, en planten, hout of stenen te breken hun lijn van het zicht - maar deze soort lijkt te bloeien en te fokken op een bredere pH en GH bereik dan andere Apistos. Ze zijn harem fokkers, dus moet je 1 man met 2 of meer vrouwen. Wilde exemplaren mogen alleen levend voedsel, maar tank verhoogd vis eten vrijwel alles. Tank stuurlieden moeten klein en niet-agressief. Ik heb hield hen met tetras, killifish, otos en corydoras zonder incidenten, behalve tijdens het fokken wanneer het corys rond een klein beetje klopte krijgen (niets ernstigs al).
