Achtertuin aardewerk - een howto in 10 lessen (UPDATE 1)

Tot zes weken geleden wist ik echt niets over aardewerk. Geen speciale gebeurtenis, in feite - ik ook wist niets over raketwetenschap, IJslands kaas en hallucinogene kikkers. Maar, zoals een geoloog die ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de speciale relatie tussen aarde wetenschappen en hun nut in ons dagelijks leven gerelateerde.

Ik wist heel wat dingen over klei, bijvoorbeeld, maar echt niets over de manier van transformeren in, laten we zeggen, een leuk thee kopje. Of een lelijke thee kopje. Ik wist er was warmte betrokken, maar er het verhaal eindigde.

Weet je, ik ben woonachtig in Vlaanderen aka de intelligente kant van België - haha, een regio met een zeer hoog kleigehalte in de bodem, iets ik in mijn poging ontdekte om het zaad bommen te maken. Gefascineerd door de Sticky die heb ik besloten om iets met dit materiaal te doen.

Werken-met-clay werd een van die uitdagingen op mijn emmer lijst. Het was ook een dromerige gelegenheid om het verlaten van het geslagen spoor van mijn dagelijkse workfield - hout & metaal, dat spul. Het leren van nieuwe vaardigheden, verschillende vragen, ontdekken van nieuwe materialen.

Elke vakman heeft een doel nodig. Mijne werd 'maken van een eenvoudige thee kopje met de kleverige spul uit onze achtertuin' - die zou zijn geweest een erg saaie titel, btw.

Ik wilde weten hoe het voelde om te drinken van zwarte thee die mijn Nepali vrienden mij gezonden heeft, in een kopje zelfgemaakte. De graven doen mezelf, doen de vormgeving mezelf, het vuur-doen mezelf - dat was iets wat ik nooit tevoren.

Ik dacht dat dat in de juiste cup, zelfs een woeste vloeistof zoals yak-boterthee heerlijke zou kunnen worden. Ik proefde ervan meer dan eens, dat spul, en zelfs in het beste bedrijf van de wereld die zeker alles - alle bijvoeglijke naamwoorden getolereerd was - maar heerlijk. Niet toegestaan om te weigeren een tweede vulling, tussen de hoge toppen op de grens tussen Nepal en Tibet. Niet gedaan. Gewoon glimlach, bro.

En zo, tot slot, deze winter ging ik in aardewerk. En de kunst van het brouwen van lowland Jak boter thee.

Gewijd aan mijn Nepali vrienden.

Fouten opgenomen.